Po pożegnaniu małżusi, czas również zamknąć wrota naszego różowego letniaka. Intensywnie użytkowany przez często zmieniających się lokatorów i ich troskliwą opiekunkę, będzie oczekiwał na następny sezon. Tymczasem pożegnaliśmy ostatniego lokatora. Podobnie jak innym mieszkańcom, lokum udostępniono mu na krótko. Pomimo otwartych „drzwiczek” nie był jednak skłonny szybko wyjść na zewnątrz. W końcu się zdecydował. Był chyba największym mieszkańcem naszego domku.…
Prośby o pozwolenie na posiadanie domowego zwierzaka, powtarzają się w naszym domu chyba codziennie. Z racji naszych zawodowych i szkolnych obowiązków, nie jest to możliwe, choć doskonale rozumiem tęsknoty dziewczynek. W dzieciństwie, po przeczytaniu wiszącego na przystanku ogłoszenia o sprzedaży małych kózek, błagałam rodziców o zakup choć jednej, zobowiązując się, że będę codziennie pasła ją na łące. Kilka lat później, będąc już w liceum, cieszyłam się, że rodzice nie ulegli mym prośbom;) Dziewczynki mają jednak swoich zwierzęcych przyjaciół.…
Dla ogrodowych ptaków kupujemy zazwyczaj dużo ziarna, którym obficie napełniamy nasze liczne karmniki. Czasami przyrządzamy im też tłuszczowe kulki, które uwielbiają. W tym roku, skuszone fotografiami z czasopisma Weranda, chciałyśmy zamiast kulek zaserwować sikorkom tłuszczowe rzeźby z foremek. Na zdjęciach w czasopiśmie radzono, by po stężeniu roztopionego smalcu wymieszanego z ziarnami, wyjąć po prostu wszystko z pojemników (jak ciastka) i powiesić na gałęzi. Nie wiem czy istnieją bardziej twarde smalce niż ten którym my dysponujemy, ale wyjęcie zastygłych kształtów…
Co jakiś czas wracam do lektury książki Janiny Fedorowicz i Joanny Konopińskiej „Marianna i róże”. Napisana została w formie pamiętnika, na podstawie przechowywanych w starym kufrze pamiątek rodziny Jasieckich – listów, zapisków, gazet, fotografii, spisów wypraw ślubnych…Codzienne życie wielkopolskiej rodziny ziemiańskiej na przełomie XIX i XX wieku zostało tu niezwykle ciepło i ciekawie opisane. Wychowanie siedmiorga dzieci w polskiej tradycji patriotycznej, rodzinne zjazdy, zarządzanie dworskim majątkiem, wyprawy do Poznania na zakupy czy ważne wydarzenia, wycieczki krajoznawcze koleją i powozem.…
Jeśli kiedykolwiek w Polsce powstanie organizacja podobna do brytyjskiej National Trust, zapisuję się do niej od razu. Jesteśmy krajem w którym należy zaopiekować się mnóstwem niszczejących dworów, a te już wykupione i zagospodarowane, dobrze byłoby choć czasowo i w części otworzyć dla miłośników historii i pięknych miejsc. W Europie, rządy czy społeczne organizacje potrafią w różny sposób monitorować takie działania. Pamiętam choćby wizyty w małych francuskich zamkach będących w rękach prywatnych. Otwierane dla publiczności tylko latem (raz, dwa razy…
Bath jest jednym z ładniejszych miast jakie kiedykolwiek widziałam. Pięknie położone wśród wzgórz, świetnie rozplanowane urbanistycznie, z mnóstwem zieleni i starych domów zbudowanych z miejscowego kamienia. Nie dziwi, że zostało wpisane na listę UNESCO. Najwięcej turystów gromadzi się w łaźniach, które zbudowali tu – wokół jedynych w Anglii – gorących źródeł – Rzymianie. Urządzone w miejscu świątyni i starożytnego spa, muzeum jest ciekawe i nowoczesne, i dzieciom (mimo zakazu moczenia się w źródlanej wodzie) nie będzie się tu nudzić.…