Mroźny dzień na sankach i ciastka na ciepło

 

Pokazywałam już Wam kiedyś nasze stare sanki, które wiernie służyły mi i mojej siostrze od najwcześniejszego dzieciństwa. Na ich poprzecznej belce wciąż widoczne są nasze imiona, którymi tata je podpisał. Kiedy się złamały nie wyrzuciliśmy ich. Powędrowały do stolarza, który wymienił drewnianą belkę na nową i wciąż służą świetnie naszej rodzinie.

Wczoraj postanowiłam zabrać sanki nad Wartę w Poznaniu, na górki, po których jeździły wożąc mnie i siostrę. Górki były trochę mało ośnieżone, ale dało się po nich zjeżdżać. Zaskoczyła mnie mała liczba dzieci, które tam zastaliśmy. Za czasów naszego dzieciństwa panował tam niesamowity gwar do późnych godzin wieczornych. Do domu wracaliśmy kompletnie przemoczeni, z prawie odmrożonymi nosami i palcami, po to by wysuszyć buty gazetami i następnego dnia znów popędzić na górki.

Tę pracę plastyczną, stworzyłam w zerówce, za pomocą pasty do zębów. Jak widać umiejscowienie drzewa dość wiernie odzwierciedlało rzeczywistość, choć pnie były zapewne wtedy trochę cieńsze.

Nad Wartą jest wiele górek, zawsze można było wybrać odpowiednią do swoich saneczkowych umiejętności. Zjeżdżając z tych, nie trzeba było omijać drzew, a miało się widok na pokrytą lodem rzekę. I tym razem pływało po niej mnóstwo kry.

A z tej górki przy moście Królowej Jadwigi zjeżdżaliśmy w latach późnej podstawówki, kiedy miałam mniej więcej tyle lat ile dziś Rozalka. Dziś wydaje mi się to bardzo niebezpieczne. Na drodze zjazdu stoi słupek z tabliczkami znaczącymi drogę rowerową, więc ominiecie go stwarzałoby jeszcze większe wyzwanie. Kiedyś siłą rozpędu dojeżdżaliśmy prawie do Warty. Wydaje mi się bardzo dziwne, że ani mi ani sankom, ani nikomu z moich kolegów nic się wtedy nie stało!

Miło było znów zjechać z naszych nadwarciańskich górek:) Na dworze było wczoraj dość mroźno, ale dziewczynki szybko ogrzały się na zajęciach z panią Joasią Krzyżanek w Sztuka Puka. Gazetowe kule i postacie nie zostały jeszcze skończone. Na razie pomalowano je kilkoma warstwami białej farby, a w pozostałym na warsztatach czasie, „upieczono” polarowe, cieplutkie ciastka, które skutecznie ogrzały nas wszystkich;)

/