Atrakcje Eftelingu

 

Pobyt w holenderskim Eftelingu był prezentem od mojej siostry dla dziewczynek, z okazji uwieńczonego sukcesami zakończenia roku szkolnego:) Nie jesteśmy zwolennikami wypraw do parków rozrywki, ale Efteling wart był odwiedzin, no i całorocznej nauki;)

Jest to jedno z najstarszych tego typu miejsc w Europie, co przekłada się na szczęście na stopień jego zagospodarowania i bardzo zadbaną, wybujałą roślinność. Mimo panującego tu latem tłoku, można znaleźć mnóstwo miłych i zaskakujących urodą zakątków. Park jest po prostu ładny.

Na początek trafiliśmy do najnowszej, najbardziej zatłoczonej części z pędzącymi kolejkami – fascynującymi dla dziewczynek, a dla mnie zdecydowanie przerażającymi! Wybraliśmy tu kino 5D, umiarkowanie szybki zjazd bobslejowy, kolejki dziecięce i spływ „Amazonką”, po którym dość długo mieliśmy jeszcze suszyć rzeczy, ale po którym byłam przekonana, że jest to już koniec tego typu szaleństw i możemy zająć się odkrywaniem spokojniejszych przyjemności.

Zajrzeliśmy do pomysłowo urządzonego labiryntu z zaskakującymi przeszkodami i tryskającymi wodą pułapkami…

..wybraliśmy się na spływ podziemną rzeką w pałacu z 1001 nocy…

…dziewczynkom spodobały się grające, ogromne karuzele – jakby żywcem przeniesione z początku XX wieku…

…a potem trafiliśmy na – dobrze nam już znany – zapraszający napis „Ingang” (wejście) i budynek z kondorem.

W ten sposób, niefrasobliwie, wraz z wchodzącymi do środka ludźmi, znaleźliśmy się przed wyposażonymi w solidne zabezpieczenia wagonikami. Ten widok zapalił w mojej głowie „ostrzegawczą lampkę”, ale niespecjalnie był już czas i sposobność na wycofanie się. Mknąc z szybkością rakiety w czarnym tunelu, z wczepioną we mnie Zosią, postanowiłam na przyszłość bardziej ufać własnej intuicji i nie reagować już więcej na napisy „Ingang”.

Z prawdziwą radością powitałam więc na naszej drodze, bajkowo zaaranżowaną część dla młodszych dzieci i majestatycznie sunące nad nią wagoniki-ślimaki…

Odpoczywając późnym już popołudniem przy malowniczym jeziorku, znów ujrzeliśmy anegdotyczny już napis „Ingang” zapraszający tym razem do przyjemnie i uroczo wyglądającego domu.

Mimo moich zdecydowanych protestów, rodzina postanowiła tam zajrzeć. Początkowo przechodziliśmy przez trzy komnaty wysłuchując – trochę przydługiej jak na naszą bardzo zdawkową znajomość niderlandzkiej mowy – historii o zbójcach. Dzieci zaczęły się już nudzić, kiedy to w czwartej komnacie zatrzasnęły się z hukiem drzwi i ujrzałam znajome mi już zabezpieczenia foteli. Nie potrafię powiedzieć z jaką prędkością i jakie nachylenie osiągały kołyszące się siedziska oraz co dookoła nas wirowało, bo oczy miałam od początku zamknięte. Rodzinie podobno się podobało:)

Po tej atrakcji, ogrodowo-parkowa część, nawiązująca do świata tradycyjnych baśni, wydała mi się prawdziwym rajem i tu spędziliśmy resztę dnia.

Było już bardzo spokojnie, ale wcale nie nudno! Spotkaliśmy wielu znajomych i myślę, że i Wy ich rozpoznajecie:)

Czarownica wspinająca się po włosach Roszpunki poruszała się jak żywa, smok próbował zjeść nam ciastka, papuga powtarzała nawet polskie zdania, a drzewa i śmietniki przemawiały ludzkim głosem.

Mi spodobały się też te czerwone pantofelki:)

httpv://www.youtube.com/watch?v=2YVXw58cp3Q/

/